Erik Sok & Ellen van Putten (mei 2013)

De ‘Too-much-muts-mus’ gaat over de vertrutting in de kunst, de toenemende breisels, het boompunniken en mutsenbrouwsels die met breipennen in plaats van penselen worden gemaakt. Maar is dat erg? Wordt er niet met volle teugen genoten van deze opussen en zijn breipennen juist geen satéprikkers die de kunstrichtingen doorboren, die uitingen bakt en braad. Moeten we dan deze Kubusinstallatie zien als een Antomium? De kubistisch, ruimtelijk gecentreerde structuur, een atoom, scheikundig element, de kleinste nog als zodanig herkenbare bouwstenen van muts tot het DNA van de mus?

Babe. Via mijn bic-pen fladdert hij “Het Groot Niet Van Algemeen Nut Boek” binnen, om even later onder luid gekiauw weer weg te duiken, speels tuimelend op de wind, zijn zwarte makkers roepend. Hij kijkt je aan met zijn helder blauwe ogen, maar verstopt zich ook vaak achter zijn donkere blik. Trots en dapper stapt hij door de mensenwereld, nergens bang voor. En toch even die steelse, schuine blik als je te dicht in zijn buurt komt. Trouw en sociaal als hij is komt de kauw steeds weer terug …